کربلا
کربلا نمان کربلایی بمان...همین
به یاد او...
به یاد او که نوشته هایش دلم را تا خدا برد و دیوانه ام کرد...
راستی انتظار چقدر سخت است!نمی دانم تا به حال انتظار کشیده اید؟شاید تعجب کنید،ولی هر درنگی انتظار نیست،انتظار یعنی منتظر یک چیز بودن و نداشتن و صبر برای حصول آن...پس سه راس مثلث انتظار احتیاج،فقدان و صبر خواهد بود.هر کدام از این سه راس اگر در معنای کامل واقعی خود منظور نشود،مفهوم نادرستی از انتظار خواهیم داشت...
اول احتیاج است با تمامی وجود،نه احتیاج نسبی،احتیاج به اصل مطلوب،نه غیر آن.چنان که غیر از مطلوب چیزی دیگر نتواند حاجت تو را برآورد.اگر احتیاج به مطلوب مطلق نباشد،انتظار،معنای کاملی ندارد.
دوم فقدان مطلوب است،چه اگر آن چیز را داشتی دیگر احتیاجی وجود ندارد.
سوم صبر است،اگر در حالت فقدان مطلوب محتاج آن باشی ولی شوقی برای صبر کردن نداشته باشی،در واقع انتظاری هم نداری...
پس انتظار یعنی با تمامی وجود محتاج باشی،چنان که چیزی جز مطلوب احتیاجت را رفع نکند و در عین حال در آن لحظه مطلوب وجود نداشته باشد و با تمام اینها صبر کردن برای حصول مطلوب.
اما اگر در انتظار چاره ای جز صبر کردن نداشته باشی باید امیدوار باشی.امید چاره ی صبر کردن است.اینکه می گویند انسان به امید زنده است یعنی همین.
جان کلام اینکه:هر انتظاری باید احتیاج مطلق برای رسیدن به مطلوب را دی پی داشته باشد،تنها راه این انتظار،صبر و تنها کمک کننده به این صبر امید است که ان هم می باید در معنایش دقت کرد...
شهید احمد رضا احدی،رتبه ی نخست کنکور در سال 1364
راستی انتظار چقدر سخت است!نمی دانم تا به حال انتظار کشیده اید؟شاید تعجب کنید،ولی هر درنگی انتظار نیست،انتظار یعنی منتظر یک چیز بودن و نداشتن و صبر برای حصول آن...پس سه راس مثلث انتظار احتیاج،فقدان و صبر خواهد بود.هر کدام از این سه راس اگر در معنای کامل واقعی خود منظور نشود،مفهوم نادرستی از انتظار خواهیم داشت...
اول احتیاج است با تمامی وجود،نه احتیاج نسبی،احتیاج به اصل مطلوب،نه غیر آن.چنان که غیر از مطلوب چیزی دیگر نتواند حاجت تو را برآورد.اگر احتیاج به مطلوب مطلق نباشد،انتظار،معنای کاملی ندارد.
دوم فقدان مطلوب است،چه اگر آن چیز را داشتی دیگر احتیاجی وجود ندارد.
سوم صبر است،اگر در حالت فقدان مطلوب محتاج آن باشی ولی شوقی برای صبر کردن نداشته باشی،در واقع انتظاری هم نداری...
پس انتظار یعنی با تمامی وجود محتاج باشی،چنان که چیزی جز مطلوب احتیاجت را رفع نکند و در عین حال در آن لحظه مطلوب وجود نداشته باشد و با تمام اینها صبر کردن برای حصول مطلوب.
اما اگر در انتظار چاره ای جز صبر کردن نداشته باشی باید امیدوار باشی.امید چاره ی صبر کردن است.اینکه می گویند انسان به امید زنده است یعنی همین.
جان کلام اینکه:هر انتظاری باید احتیاج مطلق برای رسیدن به مطلوب را دی پی داشته باشد،تنها راه این انتظار،صبر و تنها کمک کننده به این صبر امید است که ان هم می باید در معنایش دقت کرد...
شهید احمد رضا احدی،رتبه ی نخست کنکور در سال 1364
Design By Ashoora.ir & Bi simchiمرجع دریافت ابزار و قالب وبلاگ