امروز دلم هوای آسمونو کرده ، یه حال غریب اومد سراغم که بوی دلتنگی میده ، دلتنگی برا یه جایی فرا تر از زمین...خوندن وصیت نامه ی یه آسمونی معجونی شد برای حال زار این زمینی دلتنگ ، حالا میخوام به رسم معرفت بخشی از وصیت نامه ی اون آسمونی رو اینجا بذارم تا اگه شما هم دلتنگید با دقت بخونیدش و مطمئن باشید که مرحم درد دل بی قرار شماست،این آسمونی کسی نیست جز آقا محسن وزوایی:بسم الله القاصم الجبارین///ای عارفان!ای عاشقان لقاءالله!ای معلمین اخلاق! و ای تمامی کسانی که مشغول ریاضت کشیدن برای نزدیکی به خدا هستید،به جبهه ها بیایید تا ببینید که چگونه برادران شما به آن درجه از نزدیکی به ساحت قرب خداوندی رسیده اند که جوان تازه داماد سه ساعت بعد از ازدواجش سراسیمه جبهه حاضر میشود،آخر در کدامین مکتب چنین ارزشهایی را سراغ دارید؟ ما امروز در شرایطی هستیم که لحظه ای غفلت،خیانت به اسلام و قرآن است.باید تا آنجا که در توان داریم برای خدا کوشش کنیم.شما امت مسلمان ایران در تاریخ جهان نمونه هستید،شما فرزندانی را تربیت کرده اید که شهادت را بالاترین سعادت خود می شمارند و در تمامی مصاف ها،فقط روی کمکهای الهی حساب می کنند،شکست در راه چنین حرکتی مفهومی ندارد...        شادی روح مقدسش صلوات

 راستی رسیدن ماه خدا رو به همتون تبریک میگم...انشالله بعد عید فطر حسرت نخوریم که چرا خوب استفاده نکردیم از ماه مبارک.

خدای خوبم:ما رو  تو این ماه با آسمونی ها بیشتر رفیق کن،از اون با معرفتاش...التماس دعا برای ظهور...علی علی